عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام ذرت تحت تنش خشكي در منطقه قم

آب به عنوان اصلي‌ترين عامل محدوديت زراعت در تمام مناطق خشك و نيمه خشك جهان بوده، لذا مديريت استفاده از آن در اين مناطق بسيار حائز اهميت است. بر اين اساس آزمايشي به صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در قم انجام شد. تيمار آبياري درچهار سطح تبخير تجمعي شامل 30، 50، 70 و 90 ميلي‌متر تبخير از سطح تشتك تبخير كلاس A به عنوان عامل اصلي و سه تيمار ارقام مختلف ذرت 704، 500 و 370 به عنوان تيمار فرعي از نظر صفات مورفولوژيك و عملكرد، مورد مقايسه قرار گرفتند. اثر تيمار آبياري بر اغلب صفات مورفولوژيك و عملكرد، معني‌دار شد. اثر ارقام نيز در مورد اين صفات به استثناي قطر ساقه و نسبت دانه به چوب، در سطح يك درصد معني‌دار شد. بيشترين عملكرد ذرت و شاخص برداشت از تيمار 50 ميلي متر تبخير از تشتك بدست آمد كه نسبت به تيمار نرمال و تيمار تنش بعد از آن به ترتيب 5/0 و 34 درصد عملكرد بيشتري داشت. در بين ارقام نيز رقم 704 بيشترين مقدار عملكرد دانه را به خود اختصاص داد.از نظر رگرسيون گام به گام نيز بيشترين صفات مورفولوژيك موثر بر عملكرد به ترتيب طول بلال، عمق دانه و قطر بلال بود.