مقايسه شاخص هاي غربال گري تحمل به تنش شوري در چغندرقند تحت شرايط گلخانه و مزرعه

ارزيابي معيارهاي غربال گري براي شناسايي ژنوتيپ هاي متحمل به شوري تحت شرايط كنترل شده، در مزرعه امري ضروري است. اين مطالعه با هدف بررسي روابط بين صفات گياهچه اي در گلخانه با درصد استقرار مزرعه اي و عملكرد ريشه چغندرقند در مزرعه، تحت شرايط تنش انجام شد. 36 ژنوتيپ چغندرقند، در گلخانه به صورت كرت خرد شده در قالب طرح كاملا تصادفي با دو فاكتور كيفيت آب آبياري و ژنوتيپ در سه تكرار ارزيابي و شاخص هاي تحمل به تنش STI و FEP محاسبه شدند. در مزرعه ژنوتيپ هاي انتخابي متحمل به شوري در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 4 تكرار تحت تنش شوري از نظر درصد استقرار بوته و عملكرد ريشه ارزيابي شدند. بر طبق نتايج گلخانه اي همبستگي بالايي بين دو صفت درصد جوانه زني و استقرار نهايي تحت شرايط تنش نسبت به شرايط نرمال وجود داشت. همچنين رابطه مثبت و معني دار ((R2=0/605 بين درصد استقرار نهايي در گلخانه (EP2) و عملكرد ريشه (RY) بدست آمد كه بيانگر امكان انتخاب ژنوتيپ هاي برتر در شرايط كنترل شده براي دستيابي به عملكرد مورد نظر تحت تنش شوري در چغندرقند مي-باشد. بنابراين درصد استقرار نهايي بوته در گلخانه تحت تنش شوري به عنوان شاخص برتر براي غربالگري تعداد زياد ژنوتيپ در چغندرقند معرفي مي گردد.