بررسي تحمل به تنش خشكي با استفاده از پلي اتيلن گليكول در تعدادي از ژنوتيپ‌هاي گندم نان

تنش‌هاي غيرزنده به عنوان منبع اصلي كاهش ‌دهنده عملكرد به شمار مي‌روند. از مجموع پتانسيل كاهش عملكرد توسط تنش‌هاي غيرزنده حدود 17 درصد مربوط به تنش خشكي مي‌باشد. مرحله گياهچه‌اي از مراحل حساس به تنش خشكي است. اين مطالعه براي بررسي تحمل به تنش‌خشكي در 25 ژنوتيپ گندم نان تحت شرايط آزمايشگاهي با دو عامل تنش خشكي و ژنوتيپ به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. براي اين منظور بذرها در پتري ديش‌هاي جدا با تيمار آب مقطر و محلول پلي‌اتيلن گليكول 15 درصد قرار داده شدند. تاثير شرايط استرس آبي بر طول كلئوپتيل، طول ساقه، طول ريشه كوچك، طول ريشه بزرگ، وزن تر ساقه، وزن تر ريشه، وزن تر كل، تعداد ريشه، وزن خشك ساقه و وزن خشك ريشه مشاهده و بررسي شد. طبق نتايج آمار توصيفي براي صفات فوق در شرايط تنش وزن تر كل، وزن خشك ساقه، وزن خشك ريشه و طول ساقه‌چه داراي بيشترين تنوع و در مقابل صفات تعداد ريشه، طول ريشه بزرگ، طول كلئوپتيل، وزن تر ريشه، وزن تر ساقه و طول ريشه كوچك داراي كمترين تنوع نسبت به ساير صفات بودند. نتايج آناليز‌هاي واريانس نشان داد كه اعمال تيمار‌هاي تنش خشكي اثر معني داري بر كليه صفات مورد بررسي داشت.