بررسي اثر تنش كم آبي بر برخي خصوصيات كمي ژنوتيپ هاي يولاف زراعي در اهواز

به منظور بررسي اثر تنش كم آبي بربرخي صفات كمي سه ژنوتيپ يولاف زراعي ( G1, G3, G4 ) آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشكده كشاورزي دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال زراعي 97-1396 اجرا گرديد. در اين آزمايش دو فاكتور مورد بررسي قرار گرفت، فاكتور اصلي 4 سطح شامل: آبياري كامل(1S)، قطع آبياري از انتهاي ساقه دهي تا پايان دوره رشد(2S)، قطع آبياري از گلدهي تا پايان دوره رشد (3S) و قطع آبياري از مرحله خميري دانه تا پايان دوره(4 S) و فاكتور فرعي شامل 3 ژنوتيپ يولاف زراعي(G1-G4-G3 ) بود. صفات وزن تر خوشه، وزن تر ساقه ، وزن تر برگ و ارتفاع بوته مورد ارزيابي قرار گرفته شد، نتايج نشان دادند بيشترين ارتفاع بوته متعلق به ژنوتيپG3 در مرحله قطع آبياري خميري دانه (S4) بود و كمترين ارتفاع مربوط به ژنوتيپ G1 و در مرحله قطع آبياري از ساقه رقتن (S2)مي باشد. و بيشترين وزن تر خوشه مربوط به ژنوتيپ G1 و تيمار قطع آبياري از مرحله گلدهي( S3 )و كمترين وزن خوشه مربوط به همين تيمار ولي ژنوتيپ G3 مي باشد، بيشترين وزن تر ساقه مربوط به ژنوتيپ G3 و تيمار قطع آبياري از مرحله خميري دانه و كمترين وزن تر ساقه مربوط به ژنوتيپ G1 و مربوط به تيمار قطع آبياري از مرحله خميري دانه S4 مي باشد همچنين بيشترين وزن تر برگ مربوط به ژنوتيپ G4 و مرحله قطع آبياري از ساقه رفتن (S2 ) و كمترين وزن تر برگ مربوط به ژنوتيپ G1 و مربوط به تيمار قطع آبياري از مرحله خميري دانه ( S4) مي باشد.