بررسي اثر تركيبات ضد تنش بر عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ پاييزه در شرايط تنش خشكي

به‌منظور بررسي اثر تركيبات ضد تنش بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه گلرنگ آزمايشي در سال 1394 به‌صورت كرت هاي دو بار خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد بجنورد انجام شد. فاكتور اصلي سه سطح آبياري شامل آبياري نرمال(65 ميلي‌متر تبخير از تشتك) ، تنش متوسط(آبياري پس از 95 ميلي‌متر تبخير از تشتك)، تنش شديد(آبياري پس از 115 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير)، كه بعد از استقرار كامل بوته ها اعمال گرديد عامل فرعي شامل دو رقم گلدشت و پديده و عامل فرعي، فرعي شامل : استفاده از بوتاميسول با دو سطح مصرف و عدم مصرف محلول-پاشي بوتاميسول به ميزان 2 ليتر در هكتار در مرحله شاخه دهي صورت گرفت. در اين آزمايش تنش خشكي متوسط و شديد، موجب كاهش تعداد روز تا برداشت، دوره گلدهي، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته ، تعداد دانه در غوزه، تعداد دانه در هر بوته ، وزن صد دانه، عملكرد روغن عملكرد دانه در هكتار و شاخص برداشت شد. محلول پاشي بوتاميسول موجب افزايش مقادير تمام صفات مورد بررسي به جز درصد روغن گرديد. عملكرد دانه و روغن رقم پديده از گلدشت بيشتر بود. عملكرد دانه در شرايط تنش متوسط با استفاده از بوتاميسول نسبت به عدم مصرف حدود 12 درصد افزايش يافت و همچنين در تنش شديد، محلولپاشي بوتاميسول توانست عملكرد دانه را 13 درصد نسبت به شرايط بدون محلولپاشي افزايش دهد.