بررسي تأثير تركيبات نفتي بر پارامترهاي رشد گونه هاي گندميان دركشت درون شيشه و گلداني

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير تركيبات نفتي بر پارامترهاي رشد گونه هاي گندميان(ذرت.Zea.mayz L، جو.Hordeum vulgaris L، فستوكا.Festuca arundinacea L و سورگوم.Sorghum sudanense L)در حذف تركيبات نفتي در دو محيط كشت درون شيشه و كشت خاكي  به روش آزمايش فاكتوريل و در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي در مركز ملي ذخاير زيستي و ژنتيكي در سال 1392-1393 انجام شد.تيمارهاي تويين40، ديوكسان و فنانترن در شش تيمار، هر كدام در چهار تكرار در غلظت‌هاي100،1000و3000ppm بعنوان آلودگي در كشت درون شيشه و خاك آلوده تهيه شده درسه تيمار غلظتي 5 ،15، 30درصد آلودگي نفتي حجمي/وزني درچهار تكرار دركشت خاكي بكار برده شدند. پارامترهاي اندازه گيري شده شامل سرعت و درصد جوانه زني بذور، ارتفاع اندام هوايي، برگ،طول ريشه،تعداد ريشه،محاسبه وزن تر وخشك اندام هوايي و ريشه ميباشد.نتايج كشت درون شيشه نشان داد بين تيمار تويين40، ديوكسان و شاهد تفاوت معني داري مشاهده نشد. تيمار100 و 1000 ppm فنانترن موجب كاهش صفات اندازه گيري شده در مقايسه با تيمار شاهد شد. بيشترين كاهش در تيمارppm 3000 فنانترن مشاهده شد به طوري كه تنها گونه هاي جو و فستوكا توانستند در اين تيمار رشد و بقا داشته باشند. بررسي نتايج كشت خاكي نشان داد كه درصد جوانه زني و ماندگاري،زيست توده گياهي در خاكهاي آلوده و غير آلوده به طور معني داري تفاوت داشت و با افزايش درصد نفت سفيد در خاك درصد سبزشدگي و ماندگاري و زيست توده گياهي كاهش يافت. گياه جو حساسيت كمتري به هيدروكربنهاي نفتي در خاك نشان داد و توانست بيشترين پارامترهاي اندازهگيري شده درطول پژوهش را در شرايط كشت خاكي در مقايسه با تيمار شاهد توليد كند.