بررسي اثر تنش خشكي و محيط كشت بر ريشه زايي گياه دارويي به ليمو در شرايط كشت درون شيشه اي

افزايش كاربرد به ليمو به عنوان يك گياه دارويي طي سال هاي اخير در صنايع مختلف نياز به افزايش سطح زير كشت آن را ضروري مي نمايد .لذا مي توان از روش كشت بافت به عنوان راهكاري كارآمد جهت تكثير سريع و توليد انبوه و عاري از هر گونه آلودگي اين گياه گياه دارويي ارزشمند در كنار روش هاي سنتي استفاده نمود. بر اين اساس در تحقيق حاضر به بررسي تاثير تنش خشكي و نوع محيط كشت بر برخي صفات فيزيولوژيك مورد بررسي قرار گرفت، در اين تحقيق قطعات گره اي حاوي دو جوانه جانبي در دو محيط كشت MS (Murashige Skoog) وB5 (Gamborg) حاوي هورمون (Banzyle Amino porine) BAP در غلظت هاي 0، 25/0، 5/2 و 5 ميلي گرم در ليتر به تنهايي و يا در تركيب با 0 و 25/0 ميلي گرم در ليتر IBA كشت گرديدند. 21 روز پس از كشت، نتايج نشان داد كه بيشترين فراواني ريشه (46/9 سانتي متر) در محيط كشت MS بدون تنظيم كننده هاي رشد گياهي حاصل گرديد. در حالي كه بيشترين طول ريشه (93/1 سانتي متر) در محيط كشت B5 همراه با 25/0 ميلي گرم در ليتر BAP و 25/0 ميلي گرم در ليتر از هورمون IBA مشاهده شد. در نهايت محيط كشت B5 به عنوان بهترين محيط كشت در حضور 25/0 ميلي گرم در ليتر از هورمونIBA وBAP انتخاب گرديد. در اين تحقيق جهت اعمال تنش خشكي از غلظت هاي 0، 25، 50 ،100 از PEG استفاده گرديد. نتايج حاصل از اعمال تنش خشكي نشان داد كه بيشترين طول ريشه ( 96/4 سانتي متر) در محيط كشت B5 در حضور تنظيم كننده هاي رشدي و بدون حضور PEG حاصل گرديد.