رطوبت و شوري خاك در طول فصل رشد مزرعه سورگوم تحت تأثير شوري آب آبياري

در پژوهش حاضر، رطوبت و شوري عصاره اشباع خاك در طول فصل رشد سورگوم تحت تأثير سه سطح شوري آب آبياري 2، 7 و 14 دسي زيمنس برمتر در مركز ملي تحقيقات شوري پايش شد. نتايج نشان داد كه در هر دو عمق صفر تا 30 و 60 تا30 سانتيمتر، كمترين درصد رطوبت در تيمار غيرشور و بيشترين آن در تيمار 14 دسي زيمنس برمتر مشاهده شد؛ به طوري كه ميانگين رطوبت خاك در تيمارهاي شوري آب آبياري 7 و 14 دسي زيمنس برمتر نسبت به شرايط غيرشور به-ترتيب به ميزان 6/20 و 1/27 درصد در عمق صفر تا 60 سانتيمتري بيشتر بود. با افزايش شوري آب آبياري، شوري عصاره اشباع خاك افزايش يافت. با اعمال تيمارهاي شوري آب آبياري 2 و 14 دسي زيمنس برمتر، شوري خاك تا پايان فصل رشد به ترتيب كاهش و افزايش يافت، ولي شوري خاك در تيمار 7 دسي زيمنس برمتر ابتدا كاهش و سپس تا پايان فصل رشد افزايش يافت. شوري عصاره اشباع خاك در انتهاي فصل رشد در تيمارهاي 7 و 14 دسي زيمنس برمتر به ترتيب 6/1 و 3/1 برابر شوري آب آبياري در عمق صفر تا 30 سانتيمتري و 0/2 و 5/1 برابر در عمق 30 تا 60 سانتيمتري بود. مي توان نتيجه-گيري كرد كه در شرايط شور، رطوبت بيشتر در خاك باقي مي ماند، كه علي رغم نامناسب بودن براي گياهان زراعي، مي-تواند براي گياهان متحمل به شوري مانند شورزي ها مناسب باشد.