اثر تغذيه نيتروژن و هورمون هاي اكسين و سايتوكينين بر رشد استويا

استويا گياهي شيرين است كه داراي شيرين كننده استويزايد مي باشد. اين ماده به صورت طبيعي شيرين و فاقد شكر است كه تا 350 برابر شيرين تر از ساكاروز مي باشد. رشد ريشه استويا در شرايط مزرعه كند است به همين علت جهت بهبود توليد برگ و ريشه استويا از كودهاي نيتراتي و آمونيومي به عنوان منبع نيتروژن و از تنظيم كننده هاي رشد سايتوكينين و اكسين در شرايط گلخانه اي استفاده شد. آزمايش در پژوهشگاه بيوتكنولوژي كشاورزي، بصورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌ كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل نيتروژن در سه نوع NO3، NH4 و NO3NH4 (از طريق تغيير محلول غذايي هوگلند) با غلظت هاي (50، 100 و 150 درصد هوگلند) و هورمون ها (غلظت 200 ميكرو مولار سايتوكينين و اكسين و تركيب سايتوكينين و اكسين) بود. نتايج آزمايش نشان داد كه اثر كاربرد NH4NO3 با غلظت 150 درصد هوگلند بر ميزان وزن خشك برگ، اندام هوايي، وزن خشك ريشه و طول ريشه بيشتر از ساير تيمارها بود. همچنين كاربرد NO3 با غلظت 100 درصد هوگلند تاثير بيشتري نسبت به NH4 داشت. با وجود اينكه اثر تيمار تركيبي دو هورمون اكسين و سايتوكينين بر اندام هوايي و ريشه بيشتر از كاربرد هر كدام از آنها به تنهايي بود. ريشه بيشتر تحت تاثير هورمون اكسين و كاربرد نيترات قرار گرفت. در حالي كه تاثير سايتوكينين بر رشد اندام هوايي بيشتر بود. با توجه به نتايج به نظر مي رسد كاربرد تركيب نيترات و آمونيوم به همراه سايتوكينين مي تواند موجب افزايش رشد ريشه و اندام هوايي در گياه استويا گردد.