شماره ركورد كنفرانس :
4678
عنوان مقاله :
تاثير قارچريشه (Glomus versiforme) بر پارامترهاي بيوشيميايي جو در تنش شوري
پديدآورندگان :
قابوس فاطمه السادات ghabousf71@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد بخش زراعت و اصلاح نباتات ، دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز , بهمه فاطمه دانشجوي كارشناسي ارشد تكنولوژي بذر، دانشكده كشاورزي دانشگاه شهركرد , كاظميني سيد عبدالرضا دانشيار بخش زراعت و اصلاح نباتات ، دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز
كليدواژه :
آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدانت , درصد كلونيزاسيون , همزيستي ميكوريزا
عنوان كنفرانس :
سومين كنگره بين المللي و پانزدهمين كنگره ملي علوم زراعت و اصلاح نباتات ايران
چكيده فارسي :
به منظور بررسي پاسخ بيوشيميايي همزيستي قارچ ميكوريزا (گلوموس ورسيفرم) با گياه جو (رقم يوسف) در شرايط تنش شوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز اجرا شد. تيمارهاي اعمال شده شامل دو سطح G1 (تلقيج با قارچ) ، G0 (بدون قارچ) و سطوح شوري (شاهد آب شهر (4/0)، 4، 8 و 12 دسي‌زيمنس بر متر) بود. نتايج نشان داد مقدار پتاسيم ريشه ميكوريزايي در تنش شوري 4 و 8 دسي‌زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد به ترتيب 19 و 24 درصد افزايش داشته است. با افزايش ميزان شوري، ميزان فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدانت افزايش يافت و انجام تلقيح مايكوريزايي، باعث كاهش فعاليت آنزيم‌ها گرديد. اين پاسخ مثبت پارامترهاي مورد اندازه‌گيري در شرايط كاربرد قارچ گلوموس ورسيفرم مي‌تواند نشان دهنده عملكرد بهتر تلقيح مايكوريزايي در تعديل اثرات سوء ناشي از تنش در سطوح متوسط و پايين شوري باشد.
