تاثير پتاسيم و تنش شوري بر تخصيص مواد فتوسنتزي به بخش هاي مختلف گياه پنبه

به منظور بررسي تاثير تيمارهاي شوري آب آبياري و محلول پاشي پتاسيم بر ضريب تخصيص مواد فتوسنتزي، پژوهشي با استفاده از آزمايش اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در چهار تكرار در ايستگاه تحقيقات شوري رودشت اصفهان انجام شد. تيمارهاي آب آبياري با شوري 4، 8 و 12 دسي زيمنس بر متر كرت‏هاي اصلي و فاكتوريل سه ژنوتيپ (موتانت ال ام 1673، موتانت ال ام 1303 و شايان) با محلول‏پاشي سه سطح سولفات پتاسيم به ميزان 2، 4 و 6 كيلو گرم در هزار به همراه شاهد كرت‏هاي فرعي را تشكيل دادند. صرفه نظر از نوع رقم آزمايشي، تاثير تيمار شوري بر ضريب تخصيص مواد از نظر آماري در سطح 5 درصد معني دار بود، اما محلول پاشي تاثير معني داري بر تخصيص مواد فتوسنتزي نداشت. ضريب تخصيص مواد فتوسنتزي به غوزه ها، در تيمارهاي شوري 8 و 12 دسي زيمنس بر متر نسبت به تيمار 4 دسي زيمنس بر متر به ترتيب 43 و 8/38 درصد افزايش يافت ولي تفاوت معني داري بين اين دو تيمار وجود نداشت. به طور كلي در شرايط تنش شوري موتانت ال-ام-1303 قابليت كشت در منطقه را داشته و محلول پاشي پتاسيم فقط در شرايط بدون تنش داراي تاثير مثبت بود.