مقايسه تغييرات اسيدهاي چرب گندم نان و گندم دوروم و در پاسخ به تنش سرما

در اين مطالعه، تغييرات اسيدهاي چرب دو ژنوتيپ گندم متحمل به تنش سرما ((نورستار (گندم نان متحمل به تنش سرما) و گرديش (گندم دوروم متحمل به تنش سرما)) و ديگريSRN (گندم دوروم حساس به تنش سرما) مورد بررسي قرار گرفت. گياهچه پس از فرايند سازگاري (ºC 4) يا بطور مستقيم ( بدون مرحله سازگاري) در معرض تنش سرما ºC 5- (12 ساعت و 24 ساعت) قرار گرفتند. درتيمارهاي دمايي، MDA، محصول نهايي پراكسيداسيون ليپيدها، بيشتر از طريق تنش اكسيداتيو (ROSها) بود تا در اثر فعاليت آنزيم ليپوكسي ژناز (LOX). اين آنزيم نقش دوگانه اي درمكانيسم تحمل به سرما درگندم، خصوصاً در تنش شديد سرما ايفا مي كند. با افزايش شدت تنش سرما خصوصاً درگياهان سازگار نشده، كاهش فعاليت LOX همراه با افزايشMDA و پاسخ هاي ديگر به افزايش يا تثبيت اسيدهاي چرب غيراشباع كمك كرد در حالي كه در گياهان سازگار شده (تنش سرما متوسط) افزايش فعاليت LOX با كاهش MDA همراه بود كه احتمالا نشان دهنده نقش آن در متابوليت هاي ثانويه مانند مسير سنتز سيگنال رساني جاسمونيك اسيد مي باشد. افزايش قابل توجه اسيدهاي چرب كل، خصوصاً اسيدهاي چرب غيراشباع، تلاش ويژه سلول براي محافظت در برابر تنش سرما در ژنوتيپ-هاي نورستار وگرديش (در مقايسه با ژنوتيپ (SRN را نشان داد.