بررسي تقابل هنر و دين و جايگاه هنرديني از منظر سيره رضوي

بشر همواره به دنبال آن بوده كه بتواند پيام هاي خود را با تاثير گذاري بيشتري به مخاطبان خود القا كنند . دراين ميان هنر با توجه به جايگاه والاي خود و رابطه عميقي كه با جريان زندگي انسان داشته؛ بيشتر از ساير عناصر توانسته اثر بخش باشد به گونه اي كه هم اكنون يكي از شروط مهم ماندگاري هر پيامي جاي گرفتن آن در قالب هاي هنري است زيرا هنر فارق از اختلافات زباني، زبان مشترك تمامي انسان هاست.اين قابليت در هنر باعث شده است كه بسياري از هنرمندان و انديشمندان ديني كه دغدغه معرفي و تبليغ دين را دارند براي انتقال مفاهيم متعالي و غني اسلامي ازاين ابزار بي بهره نمانند . هدف ازاين پژوهش درابتدا معرفي مفاهيمي از قبيل هنر ، دين و هنرديني از منظر انديشمندان بزرگ دنيا است زيرا كه هنرديني ازتجليات روح انساني است كه با غايت واهداف الهي وانساني گره خورده است . درادامه با بررسي تاثير گذاري هنر در ميان انسان ها جايگاه توليد كننده دين، به ارتباطي كه ميان اين دو مقوله وجود دارد مي پردازيم. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه با شناخت سيره رضوي و آشنايي با مفهوم اصيل هنرديني درانديشه اسلامي ميتوان خط مشي هاي را ارائه كردكه بتواند الگوي مناسبي از تقابل هنر و دين براي هنرمندان باشد. پژوهش حاضر به شيوه توصيفي-تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي انجام شده است.