تحليل‌ اثباتي ديدگاه اسلام درباره مشروعيت انقلاب

انقلاب يكي از پيچيده ترين پديده‌هاي اجتماعي مورد توجه دانشمندان بوده است. مخالفين انقلاب، همواره حكومت هاي ستمگري بوده اند كه با هر گونه قيام مردمي، تغيير و دگرگوني اساسي كه قدرت و سلطه آنان را تهديد كند مقابله نموده اند. در اين ميان يكي از روش هاي مورد استفاده اين حكومت ها براي تثبيت سلطه، تحريف مباني اعتقادي مردم و معرفي پادشاهان و حكام به عنوان واليان داراي مشروعيت الهي بوده است. نمونه اين تفكرات را مي توان در آموزه هاي تحريف شده مسيحيت يافت. در اسلام نيز رواياتي وجود دارد كه از آن بر حرمت قيام عليه حاكم اسلامي ولو ستمگر، استدلال شده است. همين امر باعث شده است كه برخي متفكرين و شرق شناسان غربي، اسلام را نيز ديني توصيف كنند كه توجيه گر حكمرانان ستمگر عليه مردم محروم و مستضعف است. لذا در اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي، مفهوم انقلاب در منابع اصيل ديني و همچنين از نظر فقها و انديشمندان مسلمان مورد بررسي قرار گرفته و وجوب اطاعت نكردن و ضرورت انقلاب عليه حاكم ظالم اثبات شده است و ادله آن اعم از آيات، روايات، نظرات فقهي، سيره پيامبر9، ائمه معصومين:، عقل و فطرت بررسي شده است.