مروري بر طراحي سرريز و حوضچه آرامش بندي هاي خشكه چين و سنگي ملاتي و گابيوني (مطالعه موردي حوضه ي موسويه جهرم)

براي موفقيت در اجراي طرح هاي آبخيزداري فراهم سازي شرايط مناسب و رفع موانع از اقدامات اساسي است كه طرح هاي مديريتي مي تواند در اين زمينه نقش بسزايي داشته باشد.با رسيدن به انتهاي حوضه بايد طول سرريزها بيشتر شود به دليل افزايش دبي اما در بازديدها مشخص شد كه اين قانون مشخص نشده و براي اكثر چكدم ها سرريز با طول يكسان اجرا شده است بنابر اين هر مكاني سازه ي مربوط به خود را مي طلبد.در اين مطالعه هدف مرور و بررسي مباني طراحي سرريز و حوضچه هاي آرامش براي سازه هاي آبخيزداري مي باشد.هر سازه آبي سه مشخصه مهم دارد(ارتفاع،پي،سرريز) كه بايستي متناسب با سايت مورد نظر به طور دقيق با دليل و فرمول تعيين گردد.با جمع بندي مطالعات و مشاهدات ميداني و با توجه به جميع شرايط از جمله شرايط محلي و مالي به نظر مي رسد الگوي سازه اي مناسبي براي اين منطقه لحاظ نشده است همچنين با فرض ضريب سرريز1/5= C ميزان افزايش ظرفيت عبوري سيلاب از چكدم ها دو تا سه برابر ميزان محاسبه شده است كه بيانگر عبور سيلاب اضافي از ظرفيت سرريز از روي دستك ها مي باشد.