بررسي اقليمي-ديست محيطي طوفان هاي گرد و غبار(مطالعه موردي:شش ماهه نخست سال 1387،ايستگاه سينوپتيكي كرمانشاه)

افزايش وقوع پديده گرد و غبار در غرب كشور امري واضح است،اما بررسي ارتباط بين اين پديده با اثرات زيست محيطي آن امري ضروري است.در اين تحقيق ارتباط بين داده هاي هواشناسي ايستگاه سينوپتيكي كرمانشاه به عنوان يكي از شهر هايي كه به شدت متاثر از وقوع اين پديده است در شش ماه نخست 1387 با داده هاي استاندارد آلودگي هوا و جرم ذرات معلق مورد بررسي قرار گرفت و نتايج نشان داد كه در شش ماه نخست سال 1387 شاخص استاندارد آلودگي هوا به طور متوسط به 120.06 مي رسد كه نشان دهنده وضعيت هشدار مي باشد و اين در حالي است كه ميانگين جرم ذرات معلق در اين دوره 188.81 رسيده است. و دماي متوسط نيز 23.53 درجه سانتي گراد بوده است كه بيانگر يك همبستگي قوي منفي بين ميدان ديد به عنوان مهمترين مشخصه روزهاي گرد و غباري و شاخص استاندارد آلودگي هوا(SPI) و جرم ذرات معلق مي باشد.