تاثير مس و روي بر عملكرد و اجزاي عمكلرد مرزه (Satureja hortensis L)

عناصر مس و روي نقش هاي ساختاري و عملكردي دربسياري از فرايند هاي متابوليكي گياهان بر عهده دارند،ولي مقدار بيش از نياز آن ها در خاك ها به عنوان يك عامل محدوده كننده رشد براي گياهان محسوب مي شود.گياه مرزه در زمينه هاي دارويي و صنعتي اهميت فراواني دارد.در اين تحقيق اثر غلظت هاي متفاوت (صفر،5 و 25 ميلي گرم خاك به صورت سولفات مس) و روي (صفر،10 و 50 ميلي گرم در كيلو گرم خاك به صورت سولفات روي) در سر تكرار و برهمكنش آنها بر ميزان كلروفيل،سطح برگ،عملكرد زيست توده اين گياه بررسي شد.نتايج نشان داد كه بيشترين وزن تر و خشك ريشه و اندام هوايي،سطح برگ،كلروفيل و ارتفاع گياه در تيمار Cu5Zn10 مشاهده گرديد.اختلاف سطح برگ و شاخص كلروفيل در تيمار Cu5Zn10 نسبت به ساير تيمارها معني دار بود.شاخص هاي اندازه گيري شده در غلظت هاي بيش بود اين عناصر تغييرات چنداني نداشتند.در مجموع مس و روي به ترتيب در سطوح 5 و 10 ميلي گرم در كيلوگرم موجب تحريك رشد در گياه مرزه مي شود در حالي كه غلظت هاي بالاي آن موجب بازدارندگي اندك در اين گياه دارويي مي گردد كه اين ممكن است به مقاومت بالاي اين گياه به سطوح بيش بود اين عناصر نسبت داده شد.