تاثير پخش سيلاب در افزايش رطوبت،حاصلخيزي خاك و تغييرات پوشش گياهي (مطالعه موردي آب باريك بم)

توزيع نامناسب بارندگي در مناطق خشك و نيمه خشك از يك طرف باعث سيلهاي مخرب شده،و از طرف ديگر باعث ايجاد خشكسالي مي شود و اين امر محصولات كشاورزي و در نتيجه اقتصاد منطقه را دچار آسيب مي كند.با توجه به وضعيت اقليمي كشور ايران از يك طرف و ايجاد بيابانهاي طبيعي از طرف ديگر و دخالت غير معقول انسانها در استفاده بي رويه از منابع آب،پخش سيلاب يكي از روشهاي بهره برداري بهينه از سيلاب ها مي باشد كه مي تواند تاثيرات مثبتي بر روي تغذيه سفره آب زيرزميني،بهينه سازي و مديريت منابع آبي و ارتقاء راندمان آبياري بل تاكيدبر خشكسالي داسته باشد.اين بررسي در سالهاي 89_88 در منطقه آب باريك بم واقع در استان كرمان انجام پذيرفته است،كه در تقسيم بندي هاي طبيعي جزء نواحي خشك و بياباني محسوب مي گردد.با توجه به اين كه يكي از مشكلات و معضلات اساسي در منطقه مورد مطالعه بالا بودن ميزان تبخير ساليانه 4000 ميلي متر و از طرفي كمبود بارندگي در منطقه كه معادل ساليانه 50 ميلي متر مي باشد،مشكلاتي را بعلت كمبود آب در منطقه ايجاد نموده است.هدف از اين تحقيق بررسي مديريت بهينه سازي منابع آبي و ارزيابي اثرات پخش سيلاب در تغييرات پوشش گياهي مي باشد.تحقيق فوق يك تحقيق كيفي است كه جمع آوري داده ها از طريق مشاهده مستقيم،بررسي اسناد و مدارك و محاصبه عميق انجام پذيرفته است.نتايج حاصل از اين تحقيق بيانگر اين است كه اگر چه بستر اوليه عرصه هاي پخش سيلاب از نظر مواد الي و حاصل خيزي خاك فقير است،ولي در مجموع پخش سيلاب باعث بهبود شاخص هاي حاصلخيزي در خاك سطحي عرصه پخش سيلاب شده است.