ارزيابي دقت استفاده از سنجش از دور در برآورد تبخير و تعرق پتانسيل

يكي از روشهايي كه باعث بهبود مصرف آب و در نهايت افزايش راندمان آب مصرفي مي شود،برآورد دقيق تبخير_تعرق يا تخمين ميزان مصرفي گياهان مي باشد.مدلهاي تجربي يكي از روشهاي محاسبه تبخير و تعرق هستند كه داده هاي مورد نياز اين مدل ها اكثرا در دسترس نيستند.با پيشرفت تكنيك سنجش از دور،تعدادي از پارامتر هاي مورد نياز مدل هاي تبخير و تعرق،مثل دماي سطح زمين،با استفاده از تصاوير ماهواره اي برآورد مي شوند.در اين بررسي از مدل تجربي هارگريوس ساماني براي محاسبه تبخير و تعرق در 5 واحد كشت و صنعت نيشكر استان خوزستان استفاده شده است.در مدل دمايي هارگريوس ساماني از پارامتر دماي سطح زمين بدست آمده از 420 تصوير بدون ابر سنجنده موديس ماهواره آكوا طي سال هاي 2006 و 2007 براي محاسبه تبخير و تعرق گياه مرجع استفاده شده است.روش پنمن مانتيث به عنوان روشي استانداردجهت محاسبه تبخير و تعرق گياه مرجع جهت ارزيابي تبخير و تعرق برآورد شده از تصاوير ماهواره اي قرار گرفت.مدل هارگريوس ساماني با ضريب تبيين 0/74 و خطاي استاندارد 1/86 ميلي متر در روز برآورد دقيقي از تبخير و تعرق با استفاده از تصاوير ماهواره اي در منطقه مورد مطالعه دارد.