ارزش رجحاني گونه هاي مهم مرتعي در مراتع چهار باغ استان گلستان

در اين بررسي ارجحيت چراي دام بر روي گونه هاي مهم مورد استفاده در مراتع چهارباغ استان گلستان بررسي شد.بدين منظور نمونه هاي سه گونه Bromus tomentellus، Stipa barbata و Festuca ovina كه از گونه هاي خوشخوراك در منطقه مي باشند در دو منطقه قرق و تحت چرا انتخاب گرديد.ابتدا دو نقطه تصادفي روي پنج ترانسكت 100 متري تعيين گرديد و سپس از نزديكترين پايه هاي گياهي گونه ها به نقاط مذكور 10 پايه انتخاب گرديد.پس از آن وزن خشك بيوماس هوايي سه گونه مذكور تعيين شد.در اين بررسي جهت تعيين اختلاف معني داري بين سه گونهF. ovina S.barbata B .tomentellus در دو منطقه تحت چرا و قرق از آزمون t مستقل استفاده گرديد.نتايج نشان مي دهد كه بين بيوماس هوايي گونه B.tomentellus در دو منطقه مذكور اختلاف معني دار در سطح 5 درصد وجود دارد.به طوري كه ميزان بيوماس هوايي در منطقه بحراني براي گونه B. tomentellus برابر با 1/8 گرم براي هر پايه مي باشد كه در مقايسه با ميانگين بيوماس هوايي در منطقه قرق به ميزان 26/21 گرم كاهش يافته است.لز سويي ديگر دو گونه S. barbata و F.ovina از لحاظ بيوماس هوايي اختلاف معني داري را در دو منطقه نشان ندادند.با توجه به تغيير قابل توجه ميزان بيوماس هوايي در دو منطقه مذكور مي توان اين طور بيان نمود كه گونه B.tomentellus از خوشخوراكي و ارزش رجحاني بالاتري نسبت به دو گونه ديگر برخوردار است.به نظر مي رسد علت كمتر بودن بيوماس S. barbata در داخل قرق نسبت به منطقه چرا ناشي از وارد نشدن حداقل تنش چرايي در سايت تحت چرا و كاهش ميل رويشي گياه باشد.