بررسي نقش بهره برداري از ذخاير سنگ هاي قيمتي به عنوان يك عامل توسعه با اهميت در استان سيستان و بلوچستان

استان سيستان و بلوچستان داراي پتانسيل بالايي از انواع گوهرها و سنگ هاي قيمتي ميباشد. گوهرها و سنگ هاي قيمتي به طور گسترده در ساخت جواهرات ارزشمند در سراسر دنيا مورد استفاده قرار مي گيرند. چرخه بهر برداري اصولي از گوهرها امكان ايجاد اشتغال و كسب درآمد بالا براي افراد و شركت هاي متعدد را به همراه دارد كه مي تواند سبب ايجاد برخي مزيت هاي اقتصادي، رفاهي و فرهنگي براي جامعه شود. با اين وجود در بسياري موارد اين مزايا فقط به بخشي از چرخه توليد سنگ هاي قيمتي اختصاص مي يابد و فعاليت هاي معدن كاري آنها حتي منجر به ايجاد برخي اثرات منفي اجتماعي و زيست محيطي نيز در يك منطقه مي شوند. فعاليت هاي بومي و محلي در زمينه بهره برداري از ذخاير كوچك سنگ هاي قيمتي معمولا با شرايط نامساعد كاري نظير آب و هوايي نامناسب، برنامه كاري نامنظم، عدم ايمني مناسب محيط كار، عدم وجود قراردادهاي رسمي كار، نداشتن بيمه هاي سلامت يا عمر مواجه مي باشد. علاوه بر اين اثرات زيست محيطي از قبيل جنگل زدايي، فرسايش معادن متروكه و آلودگي آب و خاك نيز قابل توجه است. بنابر اين مزاياي عمومي اقتصادي و اجتماعي بهره برداري از ذخاير سنگ-قيمتي بسيار ناچيز مي باشد. بخش عمده فعاليت‎هاي معدني مرتبط با سنگ هاي قيمتي حتي در صورت وجود تخفيف هاي بالا يا معافيت هاي مالياتي و حقوق دولتي، به صورت محلي و غير رسمي انجام مي شود. معمولا فرايندهاي رسمي فراوري سنگ ها با ارزش افزوده بالا، خارج از منطقه، استان و حتي كشور انجام مي‎شود. در اين مقاله نقش مجموعه ها يا گروه هاي محلي جهت مشاركت در زمينه بهره برداري از ذخاير سنگ قيمتي و نيمه قيمتي و همچنين فعاليت در چرخه فراوري و توليد جواهرات در استان سيستان و بلوچستان و تاثير آن در توسعه محلي و استاني مورد توجه قرار گرفته‎است.