شماره ركورد كنفرانس :
4685
عنوان مقاله :
سنگنگاري سنگ هاي گرانيتوييدي منطقه ارمغانخانه، شمال زنجان
پديدآورندگان :
محمدپور فاطمه دانشگاه زنجان , ابراهيمي محمد ebrahimi@znu.ac.ir دانشگاه زنجان , مغفوري سجاد دانشگاه تربيت مدرس , اسمعيلي رسول دانشگاه آكادمي علوم چين
كليدواژه :
سنگنگاري , بافت , گرانيتوييد , اختلاط ماگمايي , زنجان.
عنوان كنفرانس :
پنجمين همايش ملي گوهرشناسي و بلورشناسي
چكيده فارسي :
توده نفوذي ارمغانخانه در 32 كيلومتري شمال شهر زنجان واقع است. منطقه مورد مطالعه در پهنه البرز غربي – آذربايجان و در زيرپهنه طارم قرار دارد. در كوهپايه هاي جنوب غربي زيرپهنه طارم يك سري تودهاي نسبتاً كوچك گرانيتي تا گرانوديوريتي منجمله توده گرانيتوييدي ارمغانخانه به رنگ خاكستري روشن تا خاكستري تيره و خاكستري مايل به سبز وجود دارند، كه سنگهاي آتشفشاني-آذرآوراري ائوسن مربوط به سازند كرج (بخش كردكند) را قطع نمودهاند. نفوذ تودههاي گرانيتوييدي مزبور در سنگهاي آتشفشاني-آذرآوراري ائوسن سبب سليسي شدن، كلريتي شدن و اپيدوتي شدن آنها شده است. توده نفوذي ارمغانخانه از سنگهاي آذرين دروني با تركيب ¬ميكروگرانيت پورفيري، كوارتز مونزونيت، مونزوديوريت پورفيري تشكيل شده است. رگهها و دايكهاي از آپليت (سنگ آذرين ريزبلور عمدتاً متشكل از كوارتز و فلدسپات) به رنگ خاكستري روشن تا سفيد مايل به صورتي سنگهاي گرانيتوييدي مورد مطالعه را قطع نمودهاند. ميكروگرانيت پورفيري داراي زمينه خاكستري تيره همراه با درشتبلورهايي از فلدسپات به رنگ روشن است. مونزوديوريت پورفيري نسبتاً تيره رنگ بوده و داراي كانيهاي مافيك (بيوتيت و پيروكسن) بيشتري ميباشد. در كواتز مونزونيتها بافتهاي گرافيكي، ميكروگرانولار پورفيري، پوئي كيليتيك و آنتي راپاكيوي مشاهده مي شوند. در مونزونيت پورفيريها شاهد بافت غربالي در پلاژيوكلاز ها و بافتهاي پرتيتي و آنتي¬پرتيتي مي¬باشيم. كانيهاي اصلي موجود در سنگ¬هاي نفوذي توده ارمغانخانه شامل كوارتز،¬ پلاژيوكلاز و آلكالي فلدسپار همراه با كانيهاي مافيك (پيروكسن، آمفيبول و بيوتيت) مي باشند. پلازيوكلازها در مقاطع بررسي شده داراي ماكل تكراري و ماكل آلبيت- كارلسباد مي باشند. اسفن، آپاتيت سوزني و زيركن به صورت كاني فرعي و كلريت و كلسيت به عنوان كانيه ثانويه در اين سنگها وجود دارند. ويژگيهاي كانيشناسي و بافتي نظير بيوتيت تيغه اي ، آپاتيت سوزني شكل، بافت آنتيراپاكيوي، بافت پوئي كليتيك و بافت غربالي در پلاژيوكلازها احتمالاً شاهدي بر وقوع فرايند اختلاط ماگمايي در جريان تتبلور سنگهاي مذكور مي باشد