ارتباط ميان سطح تحصيلات و نوع واكنش بازدارنده پيشنهادي در قبال پديده دوپينگ در ميان ورزشكاران استان كرمانشاه

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط ميان سطح تحصيلات و نوع واكنش بازدارنده پيشنهادي در قبال پديده دوپينگ در ميان ورزشكاران استان كرمانشاه مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-پيمايشي و به صورت ميداني انجام گرفته است. به منظور جمع آوري داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته داراhttp://mcl.isc.gov.ir/LoginConf.aspxي 40 سؤال استفاده شد. روايي صوري و محتوايي پرسش نامه با نظرخواهي از اساتيد مرتبط با موضوع پژوهش مورد تأييد قرار گرفت و پايايي آن نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ 79/0 گزارش شد. جامعه آماري تحقيق را كليه‌ي ورزشكاران استان كرمانشاه تشكيل مي دادند،700 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي به عنوان نمونه آماري تعيين شدند كه در نهايت از 431 پرسشنامه سالم استفاده شد. تحليل داده‌هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد 5/81 درصد آزمودني ها داراي تحصيلات دانشگاهي هستند، هم چنين نتايج آزمون آناليز واريانس مؤلفه واكنش هاي پيشنهادي بازدارنده در قبال دوپينگ بين گروه هاي تحصيلي مختلف ورزشكاران استان كرمانشاه اختلاف معني-داري آماري نشان داد، لذا واكنش هاي پيشنهادي بازدارنده در قبال دوپينگ در گروه هاي تحصيلي همسان نبودند. يعني با افزايش سطح تحصيلات واكنش هاي پيشنهادي بازدارنده در قبال دوپينگ در بين ورزشكاران استان كرمانشاه مثبت بود و هم چنين با اعمال محروميت عليه دوپينگ موافق بودند. نتيجه گيري: به ‌نظر مي‌رسد كساني كه سطح تحصيلات بالايي دارند نسبت به مبحث دوپينگ با ديد علمي نگاه كرده و در اين مورد يعني استفاده از مواد نيروزا كمتر تحت تأثير هيجانات قرار مي گيرند در صورتي كه سطح تحصيلات در بين افراد جامعه بيشتر شود، تأثيرپذيري از هيجانات در مصرف مواد نيروزا كمتر مي شود.