اثر هشت هفته تمرين منتخب در آب بر ميزان خطاي فرود زنان ورزشكار جوان بسكتباليست مستعد آسيب

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر اثر هشت هفته تمرين منتخب در آب بر ميزان خطاي فرود زنان ورزشكار جوان بسكتباليست مستعد آسيب بود. روش كار: بدين منظور 30 نفر از زنان ورزشكار در معرض خطر آسيب ACL در دو گروه 15 نفره كنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از اجراي پروتكل تمريني جهت ارزيابي عوامل خطرساز از آزمون‌هاي سيستم امتيازدهي خطاي فرود (LESS) استفاده شد. سپس گروه تجربي به مدت هشت هفته تمرينات منتخب در آب را انجام دادند. به منظور تجزيه تحليل داده¬ها، از آزمون t زوجي جهت بررسي تفاوت درون¬گروهي و همچنين از آزمون تي مستقل جهت بررسي ميزان تغييرات تفاوت¬هاي بين گروهي استفاده شد. يافته ها: نتايج تجزيه تحليل آماري نشان داد كه تمرينات منتخب در آب به طور معني داري سبب تغييرات در خطاي فرود زنان ورزشكار مستعد آسيب شد (05/0≥P). در حاليكه هيچگونه تغيير معني¬داري در گروه كنترل مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه تمرين در آب سبب بهبود ميزان خطاي فرود مي گردد. لذا كاربرد تمرينات منتخب در آب در كنار ساير روش¬هاي تمريني جهت بهبودي ميزان خطاي فرود و كاهش ميزان آسيب در افراد مستعد آسيب رباط صليبي قدامي توصيه مي شود.