اثر تمرينات طناب زني و پلايومتريك بر آمادگي جسماني مرتبط با اجرا در دانش آموزان دختر8-9 ساله

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر اثر تمرينات طناب زني و پلايومتريك بر آمادگي جسماني مرتبط با اجرا در دانش آموزان 9- 8 ساله دختر بود. روش كار: 60 دانش آموزان دختر با دامنه سني 9-8 سال آزمودني هاي اين پژوهش بودند كه به صورت نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. آزمودني هاي مورد نظر در دو گروه 30 نفره كنترل و تجربي به طور تصادفي تقسيم شدند. در گروه تجربي آزمودني ها تمرينات مبنتي بر پرش را انجام دادند. قبل و پس از 8 هفته تمرينات طناب زني و پلايومتريك. توان انفجاري توسط آزمون پرش عمودي، سرعت حركت توسط آزمون دوي 10 متر سرعت و چابكي توسط آزمون دوي 9×4 اندازه گيري و تعادل توسط آزمون تعادل لك لك اندازه گيري شد. تمرينات گروه تجربي به مدت 8 هفته، 2 جلسه در هفته و به مدت 10 دقيقه در هفته اول و تا 30 دقيقه در هفته هشتم همراه گرم و سرد كردن صورت پذيرفت براي تجزيه تحليل يافته ها از آزمون t وابسته براي تغييرات درون گروهي و از آزمون t مستقل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد برنامه ي تمرين طناب زني و پلايومتريك موجب افزايش معني داري در تعادل، توان انفجاري و كاهش زمان چابكي و سرعت آزمودني ها شده بود، اما در درصد چربي بدن تغيير معني داري ديده نشد. در مقايسه ي بين دو گروه نيز افزايش معني داري در تعادل، توان انفجاري و كاهش زمان سرعت آزمودني ها گروه تجربي نسبت به كنترل مشاهده شد، اما در متغير چابكي تفاوت معني داري بين دو گروه ديده نشد. نتيجه‌گيري نتايج به دست آمده نشان داد كه هشت هفته تمرينات پلايومتريك و طناب زني بر آمادگي جسماني مرتبط با اجرا در دانش آموزان 9-8 ساله اثرگذار بوده اما بر چابكي و درصد چربي بدن اثر معني داري ندارد.