بررسي تاثير شبيه سازي رايانه اي فوتبال بر زمان واكنش انتخابي

مقدمه و هدف: پژوهشگران متخصص در حيطه ورزشي همواره به دنبال يافتن عوامل تأثيرگذار بر اجرا و يادگيري حركتي و يا عوامل اثرگذار بر نحوه كنترل حركات و جنبه هاي مختلف تأثيرگذار بر مهارت هاي ورزشي بوده اند. از جمله عوامل مهم در اجراي يك مهارت، چگونگي پردازش اطلاعات در مغز است. زمان واكنش (RT) از مهم ترين معيارهاي بخش اجرايي انسان در جهت تعيين سرعت پردازش اطلاعات و شاخص مناسبي براي سرعت و كارايي تصميم‌گيري است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير شبيه‏‏سازهاي رايانه‎اي بر زمان واكنش انتخابي است. روش كار: در اين مطالعه 20 آزمودني به صورت تصادفي از بين گروه‌هاي فوتبال بانوان شهرستان اصفهان به صورت خوشه اي انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 10 نفره شبيه سازي و كنترل تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه شبيه سازي به مدت 8 هفته و به صورت هفته اي 3 بار و هر بار حداقل نيم ساعت به بازي مشغول بوده اند. افراد گروه كنترل به صورت معمولي و بدون برنامه تمرين داشتند. قبل از شروع و بعد از پايان مداخله از نرم افزار زمان واكنش به منظور ارزيابي زمان واكنش استفاده شده است. يافته ها: اين نتايج بهبود در نتيجه اجراي شبيه سازهاي رايانه اي را در اثر هشت هفته تمرين نسبت به افراد گروه كنترل نشان داده است (001/0=p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده و همچنين گستره علاقه نوجوانان و جوانان به بازي هاي رايانه اي، استفاده از بازي هاي شبيه سازي جهت بهبود مهارت هاي موردنظر در رقابت ها در كنار استفاده از ساعات تمريني بسيار قابل اهميت است.