بررسي رابطه بين ميزان فعاليت هاي بدني با سلامت دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد (مورد مطالعه: دانشكده ادبيات و علوم انساني دكتر علي شريعتي

زمينه و هدف: با اذعان به نقش ورزش و فعاليت هاي بدني در ارتقاي سلامت، مقاله حاضر به بررسي رابطه بين ميزان فعاليت هاي بدني با سلامت دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد پرداخته است. ارتباط ميان فعاليت هاي بدني و ابعاد آن ( شاخص فعاليت شغلي، اوقات فراغت و ورزش) با سلامت دانشجويان، از مهمترين اهدافي بود كه در پژوهش حاضر دنبال شد. روش كار: در اين پژوهش با به كارگيري روش پيمايش، از پرسشنامه استاندار سلامت SF_ 36 و پرسشنامه فعاليت بدني بك (1982) به عنوان ابزار گردآوري داده ها استفاده شد و پرسشنامه در ميان 370 نفر دانشجو كه به عنوان نمونه آماري، با روش نمونه-گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده بودند، توزيع گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين ميزان فعاليت هاي بدني با سلامت دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد؛ بدين معنا با افزايش ميزان فعاليت هاي بدني، دانشجويان از سطح سلامت بالاتري برخوردار خواهند بود. رابطه فعاليت هاي بدني با بعد رواني _ اجتماعي سلامت نسبت به بعد جسماني، از ضريب همبستگي بالاتري برخوردار بود (534/0). از بين ابعاد فعاليت هاي بدني، شاخص ورزش (543/0) بيشترين همبستگي را با سلامت داشت.و در نهايت نتايج تحليل رگرسيون چندگانه تحقيق نشان داد متغيرهاي مستقل مجموعاً 21/0 درصد از واريانس متغير وابسته (سلامت) را تبيين مي كنند.