تأثير تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي مغز بر كنترل بازداري در افراد ورزشكار

زمينه و هدف: كنترل بازداري (مهار) مفهوم گسترده‌اي است و داراي اشكال مختلفي از بازداري در حوزه‌هاي ادراك، توجه، شناخت و حركت است. اين پژوهش به منظور بررسي تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي مغز بر بازداري در ناحيه‌ي قشرپيش‌پيشاني خلفي جانبي چپ و راست در افراد ورزشكار انجام شد. روش كار: طرح اين نوع پژوهش آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس¬آزمون با گروه كنترل و هم‌چنين از نوع يك سو كور بود. نمونه آماري شامل بازيكنان زن تيم‌هاي ورزشي رشته بسكتبال و هندبال شهرستان شادگان در مقطع سني 30-18 سال، كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده بودند. تعداد آنها 24 نفر بودند كه جهت بررسي تفاوت اثر گذاري تحريك فراجمجمه‌اي بر بازداري، به طور تصادفي به دو گروه 12 نفري تحريك واقعي و تحريك ساختگي (شم) تقسيم شدند. تحريك واقعي و شم با شدت جريان الكتريكي 2 ميلي‌آمپري به مدت 20 دقيقه مطابق با نوع گروه براي شركت‌كنندگان طي سه جلسه ارائه شد. شركت‌كنندگان قبل و بعد از تحريك با تكليف كامپيوتري برو/ نرو جهت بررسي متغيرهاي زمان پاسخ و نمره بازداري كه از عوامل سنجش مهار پاسخ هستند، مورد سنجش قرار گرفتند. براي تحليل داده¬ها از آزمون تحليل واريانس مركب (گروه)2×(آزمون)2 با سنجش مكرر بر عامل آزمون در سطح معناداري 05/0≥P و با كمك نرم¬افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در متغير ميانگن زمان پاسخ، گروهي كه تحريك الكتريكي دريافت كردند بهتر از گروه شم اجرا كردند. ليكن در متغير نمره بازداري، تفاوت معناداري بين دو گروه يافت نشد (05/0 P). نتيجه گيري: تحريك الكتريكي مستقيم مغز به طوري كه تحريك آند بر روي قشر پيش‌پيشاني جانبي-پشتي چپ و تحريك كاتد بر روي قشر پيش‌پيشاني جانبي-پشتي راست اعمال شود، باعث بهبود كنترل بازداري در ورزشكاران مي‌شود.