بررسي رابطه بين كيفيت زندگي كاري با سلامت سازماني معلمان تربيت بدني شهر اصفهان

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ي بين كيفيت زندگي كاري با سلامت سازماني معلمان تربيت بدني بود. روش كار: روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه ي معلمان شهر اصفهان كه براي تعيين حجم نمونه از طريق جدول مورگان220 نفر بر اساس نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسش نامه كيفيت زندگي كاري والتون و پرسش نامه سلامت سازماني هوي و فيلدمن استفاده شد. پايايي پرسش نامه نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ براي كيفيت زندگي كاري برابر 88/0 و سلامت سازماني 86/0 بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه ابعاد كيفيت زندگي كاري سلامت سازماني را تبيين مي كند. نتايج ضريب همبستگي پيرسون حاكي از اين بود كه ارتباط مثبت و معني داري بين مؤلفه هاي كيفيت زندگي كاري با سلامت سازماني وجود دارد. همچنين نتايج رگرسيون گام به گام نشاد داد كه دو بعد فرصت رشد و يكپارچگي و انسجام واجد شرايط پيش بيني سلامت سازماني هستند. نتيجه گيري: در نتيجه مي توان با ارتقاء سطح كيفيت زندگي كاري كاركنان از طريق افزايش حقوق و مزايا به وجود آوردن محيط كاري ايمن و بهداشتي، ايجاد ارتباط و توجه به نيازهاي معلمان، سلامت سازماني آنها را نيز افزايش داد.