ارزيابي ارگونوميك ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي – عضلاني در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان راز و جرگلان به روش REBA

زمينه و هدف: اختلالات اسكلتي-عضلاني يكي از عوامل شايع آسيب هاي ارگونوميكي مي باشد كه به طور عمده در كمر، گردن و اندام هاي فوقاني و تحتاني نمايان مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي و ارزيابي ارگونوميك ريسك ابتلا به اختلالات اسكتي-عضلاني در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان راز و جرگلان صورت گرفت. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي بود كه در آن دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان راز و جرگلان مورد بررسي قرار گرفتند. تعداد كل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم، 800 نفر بودند كه بر اساس جدول مورگان 260 نفر نمونه به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. گردآوري داده ها از دو طريق پرسشنامه استاندارد نورديك و ارزيابي پوسچرهاي دانش آموزان با استفاده از روش REBA انجام شد. يافته ها: ميانگين سن دانش آموزان مورد مطالعه برابر با 8/16 سال بدست آمد. نتايج نشان دادند كه بيشترين شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني به ترتيب مربوط به پشت (7/59 درصد)، گردن (4/55) و كمر (1/48) مي باشد. آزمون هاي آماري نشان دادند كه بين وزن، BMI و ساعات نشستن دانش آموزان در كلاس درس و پشت ميز مطالعه با شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني رابطه ي معني داري وجود دارد (05/0P ). در ارزيابي به روش REBA، 2/29 درصد از دانش آموزان در سطح اولويت اقدام اصلاحي 1و صفر و 8/70 درصد در سطح اولويت اقدام اصلاحي 2 و بالاتر قرار گرفتند. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه عواملي همچون وزن، BMI، و ساعات نشستن در كلاس و پشت ميز مطالعه از عوامل موثر در اختلالات اسكلتي- عضلاني دانش آموزان دختر مقطع متوسطه 2 مي باشد.