بررسي اثر فعاليت هاي تعادل و انعطاف پذيري بر مهارت هاي كنترل حركتي، تعادل، انعطاف پذيري دانش آموزان با كم تواني ذهني

زمينه و هدف: عقب ماندگي ذهني يكي ازاختلالات شايع كودكان است. از آنجائيكه رشد عاطفي، اجتماعي، اخلاقي، هيجاني و حركتي منوط به رشد شناختي است، اختلال هوش با نقصان رشد در ابعاد مختلف جسماني، رواني و اجتماعي همراه است. در افراد كم توان ذهني حفظ قدرت و استقامت عضلاني و تعادل پويا براي دستيابي به زندگي بهتر و استقلال عملكردي مهم است. هدف از اين تحقيق بررسي اثر فعاليت هاي تعادل و انعطاف پذيري بر مهارت هاي كنترل حركتي، تعادل، انعطاف پذيري دانش آموزان با كم تواني ذهني بود. روش كار: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي و كاربردي و از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري را دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير با دامنه سني 10- 15 سال در مدرسه كودكان استثناي شهر جهرم بودند. نمونه آماري 30 دانش آموز پسر به صورت تصادفي ساده از بين دانش آموزان اين مركز بود.دانش آموزان در دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه تجربي به مدت 8 هفته به صورت سه روز در هفته و هر روز 60 دقيقه تمرينات را دريافت نمودند. مدت يك ساعت تمرين به سه قسمت تقسيم شد كه شامل 10 دقيقه گرم كردن، 10 دقيقه سرد كردن و 40 دقيقه تمرينات هدف بود. در اين مدت، گروه كنترل فعاليتهاي عادي مدرسه را انجام مي دادند و فعاليت مؤثر و منظم حركتي نداشتند. متغيرهاي تحقيق در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون توسط آزمون تبحر حركتي بروينينكس، تعادل، انعطاف پذيري اجتماعي در دو گروه كنترل و تجربي اندازه گيري شد. گروه كنترل در طول دوره تحقيقي به فعاليت هاي عادي خود پرداختند و گروه تجرربي وارد طرح تحقيقي شدند. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزممون تي مستقل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه فعاليت هاي منتخب بر ميزان تعادل ايستا ، تعادل پويا ، سرعت و انعطاف پذيري دانش آموزان با كم تواني ذهني تاثير معني داري دارد(0001/0=p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق فعاليت هاي تعادل و انعطاف پذيري به وسيله تحريك كنندگي براي سيستم عصبي با يكپارچگي حسي از طريق بهبود كاركرد سامانة عصبي مركزي در پردازش و يكپارچگي اطلاعات مي تواند موجب بهبود رشد در كودكان كم توان ذهني شود.