پاسخ آپلين و امتياز خطر متابوليك به يك دوره تمرين مقاومتي در مردان چاق

زمينه و هدف: يكي از پيامدهاي بيماري هاي متابوليك افزايش سطوح آپلين مي باشد. اين افزايش با حساسيت انسوليني در ارتباط است. تحقيق حاضر با هدف مطالعه اثر هشت هفته تمرينات مقاومتي با شدت متوسط بر سطوح آپلين و شاخص هاي خطر متابوليك در مردان چاق بود. روش كار: 24 مرد چاق داراي بيماري متابوليك به طور تصادفي به دو گروه مساوي كنترل و تجربي تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه در حدود يك ساعت تمرينات دايره اي با شدت متوسط (55-45)% يك تكرار بيشينه را انجام دادند. قبل و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، خونگيري انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي t وابسته و مستقل و نيز ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند (05/0 p). يافته ها: مداخله تمرين مقاومتي منجر به كاهش معنادار سطوح آپلين، گلوكز، شاخص مقاومت به انسولين، فشار متوسط سرخرگي، درصد چربي بدن و افزايش معنادار در ليپوپروتئين پرچگال در گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل شد. نتيجه گيري: تمرين مقاومتي با شدت متوسط مي تواند منجر به بهبود سطوح آپلين و شاخص هاي خطر متابوليك گردد و تأثير اين نوع تمرينات، احتمالا بر نقش آپلين به عنوان يك عامل واسطه اي در مشكلات متابوليك دلالت دارد.