بررسي رابطه بين متغيرهاي اوقات فراغت و تاثير آن بر نگرش به مواد مخدر در دانش آموزان پسر

هدف اين تحقيق بررسي رابطه بين فاكتورهاي اوقات فراغت و تاثير آن بر نگرش به مواد مخدر در دانش آموزان بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر تعدا 400 نفر از دانش‌آموزان پسر اول دبيرستان تا پيش‌دانشگاهي شهرستان شهريار از بين 7231 نفر جامعه آماري به صورت تصادفي انتخاب شدند. روش اين تحقيق توصيفي بوده و داده‌هاي آن به صورت ميداني جمع‌آوري گرديد. ابزار اين پژوهش، پرسشنامه اي مشتمل بر دو بخش اوقات فراغت و نگرش به مواد مخدر بوده كه توسط محقق ساخته شده و اعتبار و پايايي آن تعيين و محاسبه گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه مهم‌ترين فعاليت‌هاي فراغتي دانش‌آموزان در اوقات فراغت تماشاي تلويزيون، ورزش كردن و گوش دادن به موسيقي بوده است. بين ميزان اوقات فراغت آزمودني ها و ميزان پرداختن به ورزش ارتباط معني داري وجود داشت. بين نگرش آزمودني ها نسبت به مواد مخدر برحسب شغل مادر، ميزان اوقات فراغت در ايام تحصيل، ميزان مطالعه غير درسي و ميزان شركت در فعاليت‌هاي ورزشي در تابستان تفاوت معني‌داري وجود داشت.