بررسي رابطه بين شيوه هاي مقابله با استرس و بهداشت رواني در ورزشكاران حرفه اي تيروكمان تهران

هر گونه تغيير در زندگي انسان اعم از خوشايند و ناخوشايند مستلزم نوعي سازگاري مجدد است روش هاي مقابله با تغييرات زندگي و تنش هاي حاصله ازاين تغييرات در افراد مختلف و بر حسب موقعيت هاي گوناگون متفاوت است. ورزشكاران نيز مانند ساير اقشار جامعه در موقعيت هاي استرس زا به ويژه در ميادين ورزشي قرار ميگيرند كه بر سلامت رواني ايشان موثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين بهداشت رواني و شيوه هاي مقابله با استرس در بين ورزشكاران رشته تيروكمان كشور انجام شد. اين پژوهش از نوع همبستگي است كه جامعه آماري در پژوهش شامل ورزشكاران حرفه اي تيروكمان تهران در ليگ هاي مختلف كشور در رده هاي سني مختلف مي باشد. كه از بين آنها تعداد 100 نفر به روش نمونه گيري در دسترس. جمع آوري شد. اطلاعات از طريق مقياس راهبردهاي مقابله با استرس بيلينگز و موس ( 1981 ) و مقياس سلامت عمومي گلدبرگ ( 1979 ) صورت گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از شاخص هاي آماري ميانگين ، انحراف معيار و تحليل رگرسيون استفاده شد نتايج پژوهش نشان داد بين سبك هاي مقابله اي و سلامت رواني و همچنين مولفه هاي سلامت رواني ارتباط مثبت و معنا داري وجود دارد. به طور كلي نتايج نشان داد كه بهداشت رواني آزمودني ها در زمينه هاي جسماني ، رواني و اجتماعي تحت تاثير شيوه مقابله فرد با مسائل قرار مي گيرد .