ارتباط بين سرمايه اجتماعي و كارآفريني در باشگاه هاي خصوصي استان تهران

هدف كلي پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي(مؤلفه هاي آن) و كارآفريني مديران و مربيان باشگاه هاي ورزشي خصوصي استان تهران بود. روش تحقيق در پژوهش حاضر با توجه به موضوع، اهداف و فرضيه هاي تحقيق توصيفي پيمايش و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه مديران و مربيان باشگاه هاي ورزشي خصوصي اعم از بانوان و آقايان تشكيل مي دهند كه تعداد آنان 115 نفر گزارش گرديد. بدليل محدوديت درجامعه آماري و دردسترس بودن، نمونه آماري به صورت تمام شمار جامعه آماري انتخاب گرديد و از بين اين تعداد پرسشنامه هاي توزيع شده تعداد 109 پرسشنامه تكميل شده جمع آوري و مورد تجزيه تحليل آماري قرار گرفتند. براي گردآوري اطلاعات در اين تحقيق از روش پرسشنامه هاس استاندارد سرمايه اجتماعي قاسم زاده و همكاران(1394) 13 سئوالي و پرسشنامه كارآفريني گريت هيل (2003) 24 سئوالي استفاده گرديد. آلفاي كرانباخ محاسبه شده براي پرسشنامه هاي سنجش سرمايه اجتماعي(91/0) و پرسشنامه كارآفريني(94/0) بوده است كه بيانگر آن است كه سؤالات پرسشنامه از هماهنگي و پايايي بالايي برخوردار است. به منظور آزمون فرضيات تحقيق از آزمون آماري ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده-است. در نهايت در بررسي فرضيه هاي تحقيق نتايج ذيل حاصل شده است: بين مولفه هاي ساختاري و شناختي سرمايه هاي اجتماعي و كارآفريني مديران و مربيان باشگاه هاي ورزشي خصوصي استان تهران رابطه معناداري وجود دارد. همچنين هردو مولفه سرمايه هاي اجتماعي و كارآفريني در وضعيت مطلوبي قرار دارد.