بررسي عدالت فضايي پاركهاي شهري با استفاده از شاخص ويليامسون مطالعه ي موردي: شهر تهران

دستيابي به عدالت فضايي در توزيع خدمات عمومي شهري براي شهروندان، از جمله اصول اوليه در برنامهريزي شهري ميباشد كه با پيدايش رويكردهاي عدالتمحور در دهههاي اخير اهميتي مضاعف يافته است. توزيع متعادل و متوازن خدمات شهري براي شهروندان، سبب ايجاد عدالت و برابري در ميان فضاي شهري ميگردد. بنابراين اندازهگيري عدالت فضايي مثل پاركهاي شهري از نيازهاي مديريت شهري است. اين پژوهش با هدف شناسايي مناطق برخوردار و غير برخوردار شهر تهران از پاركها و توزيع آنها انجام شد. روش پژوهش توصيفي تحليلي و روش جمعآوري اطلاعات، روش - اسنادي است. در اين مقاله به منظور سنجش عدالت فضايي در توزيع پاركهاي شهر تهران تحليل نتايج شاخص ويليامسون انجام شده است. نتايج تحقيق نشان داد منطقهي 10 نامتعادلترين و منطقهي 22 متعادلترين منطقه از نظر توزيع بوستانهاي شهري است.