بررسي اصول پايداري اجتماعي در طراحي مجموعه هاي فرهنگي و هنري

در بستر افزايش توجهات بين المللي به محيط زيست و مسائل مربوط به كيفيت زندگي، تلاش براي دستيابي به پايداري اجتماعي در شهرها اهميت ويژه اي يافته است. در اين ميان مجموعه هاي فرهنگي هنري به عنوان مبناي فيزيكي اجتماعي مي تواند نقش بسيار مهمي در زمينه پايداري شهرها و ترويج فرهنگ ايفا كند. پايداري اجتماعي در معناي مترادف با بالا بردن زندگي انسان نسل حاضر و نسل آينده با در نظر گرفتن استعدادها و ظرفيت هاي او و برآوردن نيازهاي همه اقشار است. امروزه پايداري به عنوان يكي از مباحث مطرح در كليه عرصه ها به ويژه در عرصه فضاهاي شهري و معماري مطرح بوده است. اين موضوع مي تواند از طريق سه شاخصه اصلي تاثير گذار بر روي اين مهم يعني: مولفه اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي در كنار يكديگر به تعادل برسد. مولفه اقتصادي از طريق سرمايه گذاران به علت انگيزه هاي مالي، اغلب به حد افراط مورد توجه قرار مي گيرد، اين در حالي است كه توجه به مولفه اجتماعي كمتر مورد عنايت همگان قرار گرفته است. مجموعه فرهنگي هنري به عنوان يك كاليد مؤثر و ارزشمند نقش مهمي در كيفيت بخشيدن به پايداري اجتماعي شهري و ترويج فرهنگ و ارتقاء كيفيت آن در راستاي پايداري اجتماعي دارد. عناصر هنري مستقر در فضاي فرهنگي هنري مي توانند زمينه ساز حضور يا عدم حضور شهروندان در فضاهاي شهري باشند. در اين ميان تأكيدات پايداري اجتماعي در حوزه نظري و تجاري عملياتي آن حاكي از توجه ويژه به سرمايه هاي اجتماعي در قالي استعدادهاي فردي و گروهي در زمينه هاي هنري، فرهنگي، علمي و ورزشي از سويي توجه به ظرفيت هاي ويژه مكاني و تمايزات محلي (ميراث فرهنگي، طبيعي و معنوي در پس زمينه پذيرش تنوع مكاني- فرهنگي، رقابت اقتصادي و انسجام اجتماعي از سوي ديگر است، در پژوهش حاخر، اصول پايداري اجتماعي در طراحي مجموعه فرهنگي هنري كه امروزه يكي از مهمترين عرصه هاي فرهنگي مي باشد مورد بررسي قرار گرفته است. براي نيل به اين پايداري رعايت زير مولفه هايي از قبيل: عدالت، مسائل زيباشناسي، راحتي، آسايش، امنيت و رشد كودكان، هويت اجتماعي و ساير شاخصههاي مرتبط امري ضروري است