تثبيت كمپلكس منگنز-پورفيرين بر روي نانوذرات مغناطيسي و كاربردآن به عنوان كاتاليزور دراكسايش سولفيدها و اپوكسايش آلكن ها

امروزه گسترش سيستم هاي كاتاليزوري كه از يك طرف موجب افزايش سرعت واكنش ها شده و از طرف ديگر به صورت گزينش پذير عمل كنند، حائز اهميت است. در اين پژوهش نانوذرات مغناطيسيFe3O4 با پوشش سيليكا عامل دار شده به منظور تثبيت كمپلكس منگنز-پورفيرين [1] نامتقارن مورد استفاده قرار گرفته است. كه هدف سنتز و مطالعه خواص كاتاليزوري اين كمپلكس در واكنش اكسايش سولفيد ها و اپوكسايش آلكن ها است. در سنتز چند مرحله اي اين كاتاليزور ابتدا نانوذرات مغناطيسي آهن تهيه شده سپس با سيلان دار كردن اين نانو ذرات با استفاده از معرف تترا اتوكسي ارتوسيليكات (TEOS ) آن را سيليكا عامل دار نموده و در ادامه با استفاده از واكنشگر 3-كلرو تري متوكسي سيلان اين معرف را برروي بستر تثبيت نموده و بلافاصله با استفاده از نمك سديم آزيد آن را آزيد دار مي كنيم [2,3] در ادامه اين سنتز با تهيه 4-هيدروكسي فنيل پورفيرين (THPP ) و پروپارژيله كردن يكي از موقعيت هاي پورفيرين با استفاده از واكنشگر پروپارژيل برميد ، ان را تبديل به يك پورفيرين نامتقارن نموده و سپس آن را با فلز منگنز وارد واكنش نموده و در انتها اين كمپلكس را با استفاده از نمك CuI بر روي بستر مورد نظر تثبيت مي كنيم. و شناسايي كاتاليزور حاصل بوسيله روش هاي طيف سنجي فرابنفش (UV)، زير قرمز(IR)، پراش اشعه ايكس(XRD)، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، مغناطيس سنج نمونه مرتعش(VSM)، و آناليز توزين حرارتي(TGA) انجام گرفت. به منظور يافتن شرايط مناسب و بهينه براي انجام واكنش ،اثر پارامترهاي مختلف نظير دما ،حلال ، اكسنده و زمان بر روي واكنش اكسايش سولفيد ها و اپوكسايش آلكن ها مورد استفاده قرار گرفت. نانو كاتاليزور سنتز شده با داشتن قابليت بازيابي مغناطيسي از طريق آهنربا مي تواند چندين بار بدون از دست دادن فعاليت كاتاليزوري مورد استفاده قرار گيرد.