تحليل تناسب اراضي جهت احداث نيروگاه بادي در استان سمنان با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني (GIS ) و روش‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره (MCDM )

نياز روز‌افزون به انرژي، مشكلات زيست‌محيطي و منابع روبه پايان سوخت‌هاي فسيلي، توجه به منابع تجديد پذير و پاك مانند انرژي باد براي تهيه‌ي برق، به‌شدت در حال گسترش مي‌باشد كه از اين‌ميان انرژي باد به دليل مخاطرات كمتر و صرفه‌ي اقتصادي يكي از گزينه‌هاي موردتوجه در اين حوزه مي‌باشد. توجه‌ به محدوديت‌ها و معيارهاي موجود براي احداث يك نيروگاه بادي كه به مزارع بادي معروف هستند، موجب مي‌شود كه مخاطرات و ريسك كاهش يابد، هزينه‌ها كاهش يابد و توليد انرژي مقرون‌ به‌صرفه‌تر باشد كه به اين منظور سيستم اطلاعات مكاني به‌منظور تهيه و آماده‌سازي و تلفيق لايه‌هاي اطلاعات مكاني و از روش‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره به‌منظور تعيين وزن معيار‌ها و اهميت‌ آن‌ها در يافتن مكان‌هاي داراي پتانسيل مناسب، جهت احداث نيروگاه‌ بادي استفاده‌شده است. در اين تحقيق استان سمنان به‌عنوان يكي از مناطق باد‌خيز موردمطالعه قرارگرفته است و از لايه‌ي اطلاعات ميانگين سالانه‌ي سرعت وزش باد، شبكه‌ي اصلي انتقال برق، راه‌هاي اصلي و فرعي، رودخانه‌ها، مناطق شهري و جمعيتي، گسل‌هاي فعّال، شيب زمين و مناطق حفاظت‌شده‌ي محيط‌زيست جهت مكان‌يابي استفاده‌شده است. از روش تحليل سلسله مراتبي( AHP) براي تعيين وزن معيار‌ها و از روش‌هاي تاپسيس (TOPSIS )، ويكور (VIKOR ) و ميانگين خطي وزن‌دار (WLC ) براي تعيين تناسب و پتانسيل استفاده‌شده و در پايان نتايج به‌دست‌آمده از اين روش‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون (Pearson) براي تحليل زوجي روش‌ها استفاده‌شده است كه درنتيجه، به ترتيب شهرستان‌هاي ميامي، دامغان و گرمسار داراي پتانسيل و تناسب بالا جهت احداث نيروگاه تشخيص داده‌شده. براي هركدام از اين سه شهرستان دو سايت انتخاب شده و توسط تصاوير ماهواره‌اي اعتبارسنجي شده ‌است.