ارزيابي آثار توسعه اجتماعات محصور بر ناحيه ساحلي درياي خزر؛ رويكرد ( IAM تكنيك تحليل اثر)

اجتماعات محصور فضاهاي سكونتي هستند كه دسترسي غير ساكنين به فضاي دروني آنها مانند: خيابانها، امكانات و خدمات جمعي موجود توسط ابزارهايي كنترل ميشود. در دهههاي اخير اجتماعات محصور در سطح جهان مورد توجه فراوان مديران و برنامه ريزان شهري قرار گرفتهاند. اما در كشور ما اين امر با بيتوجهي بسيار رو به رو بوده است. بهطوري كه رشد بيبرنامه اجتماعات محصور در سايه عدم توجه كافي از سوي نهادهاي ملي و محلي، مناطق مختلف كشور از جمله نواحي ساحلي درياي خزر را با مشكلات فراواني رو به رو ساخته است. پژوهش حاضر با هدف كنترل آثار اجتماعات محصور و افزايش ثمربخشي اقدامات آينده، به شناسايي اين اجتماعات در محدوده درياي خزر و ارزيابي آثار فضايي توسعه آنها بر ناحيه ساحلي پرداخته است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي از نوع مطالعه موردي ميباشد كه با استفاده از تكنيك تحليل اثر صورت گرفته است. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه در استان مازندران 79 جامعه محصور در غالب 5 گونه مكاني و 2 گروه كاركردي مشغول به فعاليت ميباشند. اين اجتماعات در بخش برنامهريزي دچار كاستيهاي فراوان بوده و مطابق با يافتههاي تكنيك تحليل اثر، مهمترين راهبردها براي رفع كاستيهاي مذكور، تهيه برنامه جامع توسعه يكپارچه نوار ساحلي، مديريت و ساماندهي اجتماعات محصور، افزايش نظارت بر ساخت و سازها در نوار ساحلي، ايجاد بانك جامع اطلاعات از سكونت در نوار ساحلي و نظارت دقيق بر آزادسازي حريم درياي خزر ميباشد.