شناسايي مناطق برداشت گرد و غبار در شرق ايران با استفاده از سنجش از دور

طوفان گرد و غبار از پديده‌هاي معمول در بسياري از بخش‌هاي جهان به‌ويژه در مناطق خشك و نيمه خشك مي‌باشد. طوفان گرد و غبار اثرات سوء روي محصولات كشاورزي و باغداري، آلودگي منابع آب و خاك، بروز يا پيدايش امراض گوناگون تنفسي و در نهايت معضلات زيست محيطي دارد. در اين پژوهش به شناسايي مناطق برداشت گرد و غبار در شرق ايران با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي MODIS در دوره مطالعه 2017 -2005 پرداخته شده است. براي شناسايي مناطق برداشت گرد و غبار، چهار شاخص BTD3132، BTD2931، NDDI و D براي 27 تصوير ماهوراه‌اي MODIS محاسبه گرديد. سپس با ايجاد تركيب رنگي كاذب (FCC) بهترين روش براي شناسايي مناطق برداشت گرد و غبار تعيين شد. نتايج نشان داد كه تركيب رنگيBTD2931، B4 و B3 بهترين تركيب رنگي براي آشكارسازي گرد و غبار و تعيين مناطق برداشت گرد و غبار است. هم‌چنين نتايج نشان داد كه 147 نقطه برداشت گرد و غبار در كل منطقه مورد مطالعه وجود دارد. پراكنش نقاط برداشت گرد و غبار در منطقه مورد مطالعه نشان مي‌دهد كه نقاط برداشت گرد و غبار در استان‌هاي خراسان رضوي، شمالي، جنوبي، كرمان، يزد و سيستان و بلوچستان قرار دارد. بيش‌ترين و كم‌ترين تعداد نقاط برداشت گرد و غبار در استان‌هاي خراسان رضوي (59 نقطه) و خراسان شمالي (4 نقطه) قرار دارند. پراكنش نقاط برداشت در منطقه درياچه هامون تقريباً متراكم‌تر از ديگر مناطق مورد مطالعه است كه به دليل خشك شدن درياچه هامون و شرايط خشك آن منطقه است كه بستر مناسبي براي ايجاد مناطق برداشت گرد و غبار ايجاد مي‌كند. شرق ايران داراي آب و هواي خشك و نيمه خشك مي‌باشد و بارش در اين منطقه به ندرت از 250 ميلي‌متر در سال تجاوز مي‌‌كند در نتيجه اين منطقه داراي پوشش گياهي ضعيف و رسوبات آن سخت نشده و حساس به فرسايش بادي مي‌باشد.