كنترل آلاينده هاي موجود در رواناب با استفاده از گياه وتيور و چمن بومي (بررسي نمونه‌اي: بخشي از اراضي كشاورزي ديم منطقه مياندرود شهرستان ساري)

نوارهاي حائل گياهي حاوي برخي گونههاي گياهي ميباشند كه جريان آب قبل از ورود به آبراههها از آنها عبور مينمايد و اين موجب كاهش حجم رواناب و آلايندههاي جريان توسط نفوذ، جذب و انباشت رسوب ميگردند. تحقيق حاضر با هدف ارزيابي و مقايسه تاثير گياه وتيور و چمن بومي منطقه ساري (مازندران) و همچنين تركيب دو گونه مذكور بر كارايي نوارهاي حائل گياهي در كاهش آلايندههاي آب هاي سطحي شامل رسوب، نيترات و فسفات به انجام رسيد. اين پژوهش با استفاده از كرتهاي آزمايشي 10×1 متري و توليد رواناب مصنوعي با دبي 65/1 ليتر بر ثانيه طي يك سال به انجام رسيد. نوارهاي حائل گياهي استفاده شده در اين تحقيق غلظت رسوب را %94-42، غلظت نيترات را %88-35 و غلظت فسفات را %95-28 كاهش دادند كه كليه مقادير حداكثر مربوط به تيمار وتيور-چمن بود. با توجه به نتايج به دست آمده از اين تحقيق مي توان اشاره نمود كه گياه وتيور كارايي بسيار بالايي در كاهش و كنترل آلايندههاي موجود در رواناب را داراست اما به دليل احتمال ايجاد جريانهاي متمركز در فواصل موجود ميان بوتههاي اين گونه گياهي، استفاده از يك نوار گياهي مقاوم و سازگار با اقليم منطقه و با تراكم، يكنواختي و درصد سطح پوشش مشابه چمن به منظور يكنواخت و ورقه‌اي نمودن جريان و در نتيجه افزايش كارايي نوار حائل گياهي در كاهش آلايندههاي موجود در رواناب پيش از ورود به آبهاي سطحي توصيه ميگردد. همچنين برداشت و كوتاه نمودن دورهاي گياه به عنوان راهكاري مؤثر به منظور مقابله با تجمع تدريجي مواد مغذي و رسوب در نوارهاي حائل گياهي و در نتيجه آلوده شدن رواناب عبوري از اين نوارها ارائه گرديد.