اثرات آموزش دو زباني در فرهنگ و هويت دانش آموزان دبستاني

زبان وسيله ي بيان تفكر وانديشه ي انساني وبرترين پديده ي هويتي وفرهنگي ومهم ترين عامل انتقال فرهنگ وميراث گذشته است.اين پژوهش بر آن است تا ميزان اثر دوزباني شدن مدارس بر فرهنگ ما و تأثير آن بر پيشرفت هاي آتي كشور را بررسي كند. در عصر جهاني شدن، جامعه اي كه از توانايي هاي چند زباني و چند فرهنگي برخوردار است، بهتر مي تواند نقش اجتماعي و اقتصادي مهمي را در عرصه ي بين المللي ايفا كند.بدون ترديد با تداخل فرهنگ ها، آداب ورسوم مردم نيز مي تواند دست خوش تغيير و تحول شود. هويت و غرور يك ملت به فرهنگ و آداب و رسوم آن كشور است و از بين رفتن اين فرهنگ به معني از بين رفتن تاريخ و تمدني چندين هزار ساله مي باشد. به طور قطع آموزش و پرورش مهم ترين ركن در پيشرفت وتوسعه ي يك جامعه است و در نتيجه بيشترين توجه سردمداران تهاجم فرهنگي غرب به نظام آموزشي يك كشور مي باشد. براي جمع آوري اطلاعات پژوهش از رويكرد توصيفي تحليلي و مطالعه ي منابع كتابخانه اي شامل اسناد و مدارك رسمي آموزشي، گزارش ها و سمينارها استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه دوزباني بريادگيري و آموزش افراد جامعه تأثير بسزايي مي گذارد و پديده اي است كه در همه جاي جهان مصداق دارد. بنابراين با توجه به مجموعه عناصر و اجزاي شكل دهنده ي فرهنگ و زبان كودك او را در يادگيري مهارت هاي اساسي آموزشي و فرهنگي در محيط هاي چندزبانه كمك مي كند و كودك مي تواند نقشي پررنگ در چنين شرايطي داشته باشد. همه ما دوزبانگي را عبارت از حالتي مي دانيم كه فرد به زبان ديگري غير از زبان مادري خود آموزش مي بيند و اين نوع آموزش، پيامدهايي اعم از شناختي، عاطفي و اجتماعي مي تواند براي افراد دو زبانه داشته باشد. علاوه بر اين دوزبانگي با اثرات مثبت ومنفي همراه است و بايد با برنامه ريزي صحيح سعي شود از اثرات منفي آن كاست و بر اثرات مثبت آن افزود.