گامي به سوي توسعه پايدار روستايي با تاكيد بر نقش مشاركت زنان(مطالعه موردي:زنان روستايي شهرستان جوانرود)

باتوجه به اينكه نيمي از جمعيت كشور، زنان هستند براي دستيابي به توسعه ضروري است زنان مانند مردان در فرايند توسعه مشاركت كرده و به طور كامل از نتايج آن بهره جويند .ولي متاسفانه از بسياري جهات در فرايند توسعه، زنان مورد غفلت قرار گرفته اند. از آنجا كه پنجاه درصد دارئي هاي انساني جامعه نزد زنان مي باشد، برنامه ريزان براي حصول هرچه بيشتر به امكانات توسعه لازم است، امكانات را به گونه اي فراهم نمايند كه اين دارايي پنجاه درصدي فعال شده و به سرمايه هاي انساني جامعه افزوده گردد. بديهي است در اين حالت منافع جامعه از جهات گوناگون تأمين مي گردد، در حقيقت ضرورت توجه به تمامي عوامل توسعه موجب مي شود كه به مسائل زنان در توسعه نيز پرداخته گردد. در نظريه هاي توسعه، انسان نقطه شروع تغييرات اجتماعي محسوب مي شود. اين باور توسط آن گروه از انديشمندان كه دستيابي به توسعه پايدار را در گرو توسعه انساني مي دانند، مطرح شده است. توسعه پايدار به عنوان يكي از بسترهاي تعالي و رشد انسان، آنگاه مي توا ند موفقيت آميز باشد كه با ياري و مشاركت همه گروه هاي اجتماعي و براي همه آنان صورت پذيرد. در ميان گروههاي اجتماعي زنان نيمي از جمعيت كشور را تشكيل مي دهند و بدليل ارتباط مستقيم آنان با گروه هاي سني جوانان، نوجوانان كودكان و نيز تاثير نيم ديگر جمعيت ، يعني مردان از مهمترين و موثرترين گروههاي اجتماعي به شمار مي آيند، و اين واقعيتي است كه در جوامع در حال توسعه كمتر مورد توجه قرار گرفته است به همين جهت عليرغم برنامه ريزي ها و حمايت هاي انجام يافته هنوز زنان در بعضي كشورها نتوانستند به جايگاه و نقش مناسب خود در اداره امور كشور و در تصميم گيري ها دست يابند. گرچه زنان نيمي از نيروي فعال جامعه محسوب مي شوند و بايد در برنامه هاي توسعه از سهم مادي و معنوي هم سنگ با نقش شان برخوردار باشند، اما از نظر اشتغال،كسب درآمد، برخورداري از تحصيلات و احراز مقام هاي اجتماعي هنوز در سطوح پاييني قرار دارند . انسان ها مهم ترين عامل توسعه اند.در اين ميان زنان نيمي از منابع انساني هر جامعه اي را تشكيل مي دهند. بنابراين برنامه ريزي اصولي براي آن ها بايد از بنيادهاي مهم هر جامعه اي باشد، به ويژه اينكه درنظر گرفتن اين جمعيت، چه به عنوان توليدكننده، چه به عنوان خدمت رسان و يا حتي مصرف كننده،در تعادل و توازن توسعه نقش اساسي دارد )علي بيگي، 1386). زنان بايد به منظور دستيابي هرچه بيشتر به توان و پتانسيل موجود در خود بايد بر اساس سياست ها و برنامه هايي به شناسايي محدوديتهاي مختلفي كه در مقابل توانمندي هايشان وجود دارد، بپردازند .روش تحقيق در مقاله حاضر توصيفي-تحليلي و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني مي باشد. هدف تحقيق بررسي نقش مشاركت زنان روستايي شهرستان جوانرود درتوسعه پايدار روستايي مي باشد.