كشت و توسعه گياه روغني دارويي كاملينا، اقدامي در جهت توسعه پايدار و حفظ محيط زيست استان كرمانشاه

در حال حاضر دانه‌هاي ‌روغني در بين محصولات زراعي اهميت خاصي داشته و پس از غلات دومين ذخائر غذايي جهان را تشكيل مي‌دهند. روغن‌هاي ‌نباتي توليد شده به طورعمده از دانه‌هاي ‌روغني نظير سويا، آفتابگردان، پنبه دانه، بادام زميني و كلزا به دست مي‌آيد .امروزه صنعت روغن كشي جزو صنايع راهبردي محسوب مي‌شود. در ايران نيز اراضي قابل كشت وسيع و زمينه‌هاي ‌مساعدي براي كشت دانه‌هاي ‌روغني وجود دارد اما متاسفانه براساس آمارهاي موجود هنوز بيش از 95 درصد روغن مورد نياز كشور از خارج تامين مي‌شود. با وجود اين گياهان روغني رايج مانند سويا، آفتابگردان و كلزا علي رغم مزيت‌هاي ‌فراوان، خود داراي محدوديت‌هاي ‌از جنبه‌هاي ‌مختلف كشت و شرايط اقليمي مي‌باشند و احتياحات بالايي نسبت به آب و نهاده‌ها دارند. بنابراين نياز به محصولات روغني جديد با سازگاري بيشتر و احتياجات كمتر به شدت احساس مي‌شود. در اين تحقيق رقم اصلاح شده كاملينا بنام سهيل در اراضي هفت شهرستان از اقليم هاي استان كرمانشاه (كنگاور، سنقر، اسلام آباد غرب، سرفيروزآباد، كرمانشاه، صحنه و سرپل ذهاب) كشت گرديد. جهت پايداري كشت و حفظ محيط زيست، كشت در شرايط ديم و بدون استفاده از كود، سم و علف‌كش انجام شد. نتايج نشان داد كه عملكرد كاملينا در شهرستان هاي سرپل ذهاب (41/1 تن در هكتار) و اسلام آباد غرب (39/1 تن در هكتار) بيشترين ميزان بوده است. كمترين ميزان عملكرد هم مربوط به شهرستان سنقر (1/1 تن در هكتار) بود. نتايج نشان داد كه در تمامي اقليم‌هاي استان مي توان حداقل يك تن در هكتار دانه كاملينا (معادل 350 كيلوگرم روغن) در شرايط ديم و با حفظ منابع آبي، بدون استفاده از كود و سموم شيميايي توليد نمود و يك روغن خوراكي سالم و ارگانيك به جامعه ارائه داد.