تحليل راهبردي توسعه به نژادي مشاركتي غلات ديم در مناطق روستايي استان كرمانشاه: كاربرد تحليل AWOT

با توجه به اهميت به نژادي مشاركتي در افزايش تنوع ژنتيكي گياهان، خصوصاً ارقام بومي امروزه اين رويكرد در مزارع كشاورزان گسترش چشمگيري يافته است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف شناسايي راهبرد اصلي توسعه به نژادي مشاركتي در استان كرمانشاه انجام شد. جامعۀ مورد مطالعه در اين پژوهش شامل كليۀ كشاورزان و كارشناسان اجرا كنندۀ اين طرح در استان كرمانشاه و هم چنين كارشناسان طرح توسعۀ به نژادي مشاركتي در تهران و سمنان بودند كه نمونه هاي مورد مطالعه به روش هدفمند انتخاب شدند. در پژوهش كيفي- كمي حاضر، مبتني بر دو روش SWOT و تحليل سلسله مراتبي بود كه نتايج حاصل از تحليلSWOTمنجر به ارائۀ چهار راهبرد گرديد كه عبارت از 1) استفاده از كشاورزان پيشرو در اجراي طرح و سازماندهي آن در قالب طرح هاي نهادينه شده در منطقه؛ 2) استفاده از پتانسيل هاي بومي و محلي در افزايش و توسعه مزارع نمايشي؛ 3) آموزش كشاورزان در زمينه هاي خودياري و هم ياري و افزايش اعتماد بخش هاي دولتي به نتايج ارزنده اين طرح؛ 4) بهره گيري از مكانيزم-هاي مالي و حمايتي در جلب و جذب همه گروه هاي كشاورزان در طرح و تحت پوشش قرار دادن مناطق هدف بيشتر با مشاركت مراكز تحقيقاتي مي باشند. تحليل سلسله مراتبي راهبردهاي فوق نشان داد كه راهبرد استفاده از كشاورزان پيشرو در اجراي طرح و سازماندهي آن در قالب طرح هاي نهادينه شده در منطقه، نسبت به ساير راهبردها از اولويت بالاتري در راستاي دستيابي به توسعه به نژادي مشاركتي غلات ديم در مناطق روستايي استان كرمانشاه برخوردار است.