بررسي اثرات اجراي سياست ماليات سبز بر ميزان انتشار آلاينده ها با تأكيد بر توسعه انرژي هاي تجديدپذير در استان هاي منطقه غرب

يكي از مهم ترين چالش هاي فراروي دولت ها در قرن بيست و يكم، بحران هاي زيست محيطي مي باشد. سياست هاي كلان اقتصادي مي تواند تغييراتي را در كاركردهاي نظام زيست محيطي ايجاد كنند كه اين تغييرات به ويژه از نقطه نظر ايجاد آلودگي ها مي توانند بسيار قابل اهميت باشند. سياست هاي مالي از جمله ماليات ها از عمده ترين سياست هاي كلان اقتصادي مي باشد. ماليات سبز در اصطلاحات جديد مالياتي، به عنوان پايه هاي مؤثر و اجرايي به منظور كنترل آلودگي قلمداد مي شود. اين نوع ماليات كه بر پايه هزينه است، آلودگي را كاهش داده و كارايي در اقتصاد را افزايش مي دهد. يكي ديگر از راهكارهاي مهم در جهت كنترل و كاهش آلودگي استفاده از انرژيهاي تجديدپذير است. هدف اين مقاله بررسي اثرات اجراي سياست ماليات سبز بر ميزان انتشار آلاينده ها با تأكيد بر توسعه انرژي هاي تجديدپذير در استان هاي منطقه غرب كشور، با استفاده از روش GMM، و براي دوره زماني 1394-1381 است. نتايج حاكي از آن است كه رابطه بين ماليات هاي سبز و انتشار آلاينده ها مثبت است. همچنين، توليد و مصرف انرژي هاي تجديدپذير اثري معكوس بر انتشار آلاينده ها دارد. به عبارتي توسعه و جايگزيني مصرف اين انرژي ها با انرژي هاي فسيلي مي تواند منجر به كاهش انتشار آلاينده ها شود.