شاخص‌هاي تحليل امنيت در فضاهاي شهري

نياز به امنيت، همواره از بنيادي ترين نيازهاي انسان در جامعه بشري به شمار مي رود. مبحث امنيت از نظر روان شناسي به خصوص در بهداشت رواني و در آسيب شناسي رواني اهميت بسيار دارد. آرامش، رشد، شكوفايي انسان، بروز همۀ استعدادها و خلاقيتها و نيل به همۀ كمالات انساني در سايه امنيت به دست مي آيد. امروزه امنيت از شاخصه هاي كيفي زندگي در شهرها است. آسيب هاي اجتماعي از مهم ترين پيامدهاي مختلف امنيت به شمار مي روند. از آنجا كه فضاهاي شهري امروزي، مولفه اي براي وقوع نابهنجاري هاي شهري و در نتيجه عدم وقوع امنيت در شهر مي باشد، بررسي جنبه هاي كيفي و كمي امنيت، چه از لحاظ كالبدي و چه از لحاظ اجتماعي در داخل هر يك از فضاهاي شهري امري ضروري است. اهميت محوري امنيت و ايمني در هر يك از فضاها و عناصر كالبدي شهري، بخصوص در فضاهايي با طراحي و كاربرد نامناسب، بايستي بررسي شود. از اين رو بررسي شاخص هاي امنيت در محيط ها و فضاهاي شهري هدف اصلي مقاله قرار گرفته است. حال با توجه به اهميت موضوع امنيت در فضاهاي شهري، در اين پژوهش اين مسئله مطرح مي شود كه كالبد شهر و كاربري هاي موجود در آن در كنار ساير عوامل نقشي مهم در ميزان احساس امنيت شهروندان در يك فضاي شهري ايفا مي نمايد. روش تحقيق از نوع توصيفي – تحليلي بر مبناي مطالعات اسنادي و كتابخانه اي مي باشد.