تحليل ريسك هاي زنجيره تأمين نان در راستاي امنيت غذايي

علي رغم ظهور فناوري هاي زياد در دهه هاي اخير، چالش هاي رشد جمعيت، افزايش تقاضا براي غذا، فرسايش منابع طبيعي، امنيت غذايي را به يكي از دغدغه هاي اساسي سياستگزاران و تصميم گيرندگان تبديل نموده و انتظارات از بخش كشاورزي را براي تأمين امنيت غذايي افزايش داده است. دستيابي باثبات و پايدار به غذاي سالم و بدون خطر و تأمين امنيت غذايي جامعه به عنوان يكي از مهم ترين اولويت هاي راهبردي كشورها، بايد با رويكردي نو در زنجيره تأمين مواد غذايي مورد توجه قرارگيرد. زنجيره تأمين مواد غذايي شامل يك سري عمليات از مزرعه تا سفره مي باشد و توسط مجموعه اي از فعاليت ها از جمله تامين نهاده ها، توليد، برداشت، ذخيره سازي، فرآوري، توزيع و مصرف ادامه مي يابد. زنجيره تأمين نان در ايران، يك زنجيره غذايي استراتژيك و مهم مي باشد، زيرا نان يكي از اقلام مهم در سبد تغذيه خانوارها بوده و نقش مهمي در اقتصاد سياسي، پويايي اجتماعي و امنيت غذايي كشور ايفا مي نمايد. اين در حالي است كه طيف گسترده ريسك ها در طول زنجيره تامين مي تواند منجر به كاهش كيفيت، سلامت و تقاضا براي اين محصول استراتژيك و در نتيجه به خطر افتادن امنيت غذايي كشور گردد. اين مقاله با هدف شناسايي و ارزيابي ريسك هاي زنجيره تامين نان بر اساس تكنيك ارزيابي حالات شكست و پيامد آن ها(FMEA) پرداخته و راهكارهايي جهت مديريت ريسك ها ارائه داده است. نتايج تحقيق نشان داد كه به ترتيب ريسك تامين مواد اوليه، ريسك اجتماعي، ريسك اقتصادي، ريسك مالي، ريسك قيمت، ريسك سلامت محصول، ريسك بسته بندي، ريسك ذخيره سازي، ريسك فرايند پخت، ريسك زيرساخت ها، ريسك مديريتي، ريسك عرضه، ريسك تقاضا، ريسك فناوري، ريسك ايمني و بهداشت كار و ريسك دسترسي به آموزش، مهم ترين ريسك هاي زنجيره تأمين نان مي باشند.