بررسي اثرات شيوه هاي آبياري بر روي صفات فيزيولوژيك و مورفولوژيك برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم هاشمي

كشاورزي به عنوان يكي از بخش هاي حياتي كشور، نقش بسيار حساسي در برنامه هاي توسعه اقتصادي و اجتماعي دارد. در اين ميان كشت برنج در جايگاه خود، داراي ارزش و اهميت ويژه اي بوده، بعد از گندم، غذاي اصلي مردم جهان را تشكيل مي-دهد. به منظور مطالعه اثر شيوه هاي آبياري بر عملكرد دانه ( شلتوك) و برخي صفات كمي برنج آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در شهرستان محمود آباد، روستاي بونده اجرا شد. تيمار هاي مورد بررسي شامل (غرقاب دائم، اشباع و كم آبياري) بود. نتايج نشان داد كه اثر سطوح مختلف عامل آبياري بر عملكرد كاه معني دار (در سطح 5 درصد) بوده، بر ساير صفات تأثير معني داري نداشت و بيشترين ميانگين ميزان كاه مربوط به تيمار اشباع (4/13972) و كمترين مقدار آن نيز مربوط به تيمار كم آبياري (3/11938) بود.